Find a poem
Latest updates
-
Transpoesie 2025 - Open Call
04/16/2025 -
TRANSPOESIE 2024: SURREALISM
09/04/2024 -
Open call for poets - Transpoesie 2024
04/03/2024
Tudo rompeste
Tudo rompeste
Tudo rompeste. A anos de paixão,
vício que amei, na muda solidão
dos dias, um a um, sobrevivi,
e ao que de mim, perdendo-te, perdi.
É certo: o ódio conheci no amor,
mas é a ti que devo o meu melhor.
Como o esqueceria? O que acabou
nem por isso morreu: longe ficou.
Tragado pelo tempo, não tem cura.
E de ter sido, p’ra sempre me apura.
Tu as tout brisé
Tu as tout brisé. A ces années de passion,
vice que j’aimais, dans la solitude muette
des jours, l’un après l’autre, j’ai survécu
et à ce que de moi j’ai perdu en te perdant.
C’est vrai : j’ai connu la haine dans l’amour,
mais c’est à toi que je dois mon meilleur.
Comment l’oublierais-je ? Ce qui est fini
n’est pas mort pour autant : c’est là au loin.
Englouti par le temps, c’est incurable.
Et ce qui a existé me façonne à jamais.
Traduction: Rosalina Bernon
Je hebt alles kapotgemaakt
Je hebt alles kapotgemaakt. Jaren van overgave
aan verslaafde liefde heb ik in de stille eenzaamheid
van mijn dagen, een voor een, overleefd,
en ook wat ik door jou te verliezen van mij verloor.
Zeker: wat haat is heb ik geleerd in de liefde,
maar aan jou heb ik het beste in mij te danken.
Hoe zou ik dat kunnen vergeten? Wat voorbij is
is daarom nog niet dood: het is slechts weg.
Verzwolgen door de tijd is het niet te helen.
En omdat het er was, weet ik voorgoed hoe het is.
Vertaling: Harrie Lemmens
/RO - on the website.png)
